Red de solidariteit!

Awel zie, dat is nu eens een petitie waar ik me kan achter zetten. Sommigen gaan het niet graag horen, maar de zogenaamde 'vlaamse beweging' is iets waar ik me nooit in heb kunnen vinden. In deze tijden van globalisering en europese eenmaking lijkt het me contraproductief om separatist te zijn; en het mag dan wel zo zijn dat Wallonië vandaag economisch wat achterop ligt tegenover Vlaanderen, maar pakweg honderd jaar geleden was dat net andersom—en toen waren er ook geen separatisten.

Wat ik Mieke Vogels gisteren op de Zevende Dag hoorde zeggen over Antwerpen en Limburg is trouwens een argument dat ik zelf ook al jaren loop te verkondigen: als je Vlaanderen van Wallonië wilt afscheiden omdat er 'geldstromen' zijn, dan moet je consequent zijn en Antwerpen ook van de rest van Vlaanderen afscheiden, want Antwerpen ligt economisch ver voor op andere provincies. En misschien moet je nog verder gaan, en dat ene bedrijf dat zo veel winst maakt ook afzonderen, zodat diens groei ongebreideld wordt. Om maar te zeggen: als je je landsdeel gaat afscheiden want 'ze houden ons tegen, meneer', dan is het einde zoek.

Nu hoor ik sommigen in het publiek al zeggen 'jamaar, er zijn culturele verschillen, en verschillen in taal, tussen Vlaanderen en Wallonië'. Dat is waar. Maar West-Vlamingen en Limburgers spreken ook niet helemaal dezelfde taal. Je moet het zelfs niet zo extreem gaan zoeken; mijn moeder is opgegroeid in Kuringen, in de buurt van Hasselt, en wanneer ik met mijn tantes, nonkels, neven en nichten uit die buurt spreek, moet ik soms serieus moeite doen om ze te verstaan. En cultuurverschillen? Die zijn er ook, geloof me.

Nu hoor je me niet zeggen dat er geen problemen zijn. Die zijn er, en ik negeer die niet; en daar moeten oplossingen voor komen. Maar een onafhankelijke staat 'Vlaanderen'? Nee, bedankt.

Kortom: Red de solidariteit!